South West
Door: grumblebum
Blijf op de hoogte en volg Fiona
10 Januari 2012 | Australië, Perth
Het probleem als je een tijdje niet schrijft, is dat je erna een behoorlijke klus voor de boeg hebt. Waar te beginnen? Volgens mij was ik gestopt op het punt dat ik de Southwest tour zou gaan doen, dus laat ik het daar verder oppikken.
South-West Australia, een gebied dat vooral bekend is door de Margareth River regio, die op haar beurt weer bekend is door de Australische wijnen. Gelukkig was er wel meer te zien, maar laat ik bij het begin beginnen.
Ten eerste starten tours hier achterlijk vroeg, dus de eerste dag stond ik al om kwart voor zeven keurig gedoucht en alles klaar om te gaan. Vervolgens duurde het even voordat we daadwerkelijk werden opgepikt en uiteindelijk moesten we op een parkeerplaats nog herverdelen, maar om half 8 zat ik dan toch in de bus bij Bob. Een 63-jarige authentieke Ozzie en onze driver voor de komende vijf dagen.
Naast me zat een Zwitsers meisje Leticia, die meteen haar ogen voor drie uur dicht deed, dus mijn verwachting was dat het wel eens een hele lange trip kon worden.
Verder een gezelschap dat erg divers was. Zowel qua nationaliteiten (Chinees, Iers, Taiwanees, Zwitsers, Duits, Amerikaans-Chinees, Engels, Zuid-Koreaans en niet te vergeten Nederlands) als leeftijden (van alles tussen 21 en 65).
Eenmaal aangekomen bij de eerste stop Ngilgi Cave, deed Leticia haar ogen open en bleek ze nota bene ook nog erg gezellig. De eerste dag was vrij rustig qua program. Na de Cave hebben we geluncht ergens aan zee (stel je er niet teveel bij voor want de kaas waait hier van je brood, dat krijg je met die oceanen), vervolgens zijn we door gegaan naar een Chocoladefabriek. Nou was ik zoals gezegd met een Zwitserse, dus die was sowieso al niet onder de indruk, maar ik moet zelf ook zeggen dat het meer op een grote winkel met een keuken erbij leek dan op een fabriek. Hey....gratis chocola proeven...je hoort mij niet klagen. Aan het einde van de dag zijn we aangekomen in Augusta, waar de barby werd aangestoken en na een rondje voorstellen en bier/cider/wijn (*doorhalen wat niet gewenst is), werd het al snel gezellig. Natuurlijk wel om tien uur naar bed, want de volgende dag stond het ontbijt om 6.30 weer klaar.
Dag twee zijn we begonnen bij de vuurtoren van Cape Leeuwin (Nederlandse naam ja, afkomstig van het eerste schip dat daar aangekomen is.....of op de klippen gelopen is...dat weet ik eigenlijk niet meer). Bijzonder aan dit punt is, dat juist daar de Indian Ocean en de Great Southern Ocean zich scheiden. Je ziet het niet, maar je weet dat het er is ;)
Vervolgens naar de Bicentennial Tree, het hoogste uitkijkpunt vanuit een boom in West-Australie. Je kunt er komen door op spijlen te klimmen die ze in die boom hebben geboord of geslagen. 71 meter!!!! rare jongens die Australiers. Nu ben ik al wat angstig voor hoogtes, dus de rest kon de boom in (flauwe woordgrap).
Vervolgens door naar Pemberton, waar je een volkomen veilige TreeTopWalk kon doen op een stalen constructie. Daar hou ik van. Duizelingwekkende dieptes overigens.
Vervolgens hebben we ergens in een park geluncht en zijn we naar het strand gegaan. Een aantal mensen hebben gezwommen en tenslotte hebben we een aantal rotsformaties bekeken 'The Gap' en 'Natural Bridge'. Het moet gezegd; Het waren indrukwekkende stenen.
Niet zo indrukwekkend als de tijd waarop wij de volgende dag moesten ontbijten namelijk 5.45. De helft van de groep zou ons namelijk die middag verlaten en we moesten dus op tijd bij het transferpunt zijn. Eerst zijn we vanuit Albany naar Mount Clarence geweest. Een flinke wandeling gemaakt van twee uur en bergje op, dus ik had een persoonlijke overwinning. Prachtige uitzichten boven op deze berg. De foto's zal ik van de week even moeten plaatsen, want deze computer heeft geen cardreader. Op de weg naar beneden nog zo'n 20 minuten alleen gelopen. Dat was een zeer fijne ervaring kan ik zeggen. Erg rustgevend. Het was overigens nog even spannend of we er zouden komen, want halverwege een berg stopte de bus er ineens mee. Dus zonder motor gewoon heuvelaf laten rollen en Bob heeft er beneden benzine in gedaan en toen leek het weer gefixt. Alles natuurlijk als de rust zelve. Je krijgt ze niet zo snel gek hier in Australie.
Na de lunch was het tijd voor wine-tasting. We zijn tenslotte in een wijngebied en vervolgens moesten we toch echt 8 van onze nieuwe vrienden laten gaan. Lekker veel ruimte in de bus...dat wel. Was ook nodig want onze volgende stop Esperance was zo'n vijf en een half uur verder. Wel een superleuke plaats en het hostel had een veranda met uitzicht op de zee. Dus niet slecht.
De volgende dag mochten we 'uitslapen' tot 7 uur. Rustig dagje met een bezoek een wat rosten (natuurlijk, nog meer steen) en twee stranden (aaaaahhhhh, daar kom ik voor). Helaas was het weer niet echt goed, dus hoewel het water nog altijd mooi turqoois was, was het toch best wel fris. Desalniettemin heb ik een duik genomen in de zogeheten Hellfire Bay. We zijn nog even Esperance zelf in geweest en toen terug naar het hostel. Het idee om naar een zonsondergang te gaan kijken bestond nog, maar toen kwam het weer echt op gang en was er dus gewoon vijf uur lang onweer in de avond. Op zich ook wel eens interessant, zo'n vijf uur durende lichtshow boven het water.
Dag vijf stond het ontbijt om 5.15 klaar, want er moesten zo'n 850 kilomters worden afgelegd. Zo gezegd zo gedaan en onderweg nog Wave Rock bezocht (ik zal het niet uitleggen, de foto zal het van de week vanzelf duidelijk maken) en om 6.30 waren we weer veilig in Perth.
Ingecheckt in het YHA in het centrum. Een heerlijk hostel dat schoon is en airconditioning kent. Bovendien bleven Leticia en een andere jongen Gareth daar ook, dus dat was gezellig. Sowieso zijn we vrijdag, zaterdag en zondag nog weer met verschillende mensen van de tour uit geweest, dus ik heb weer vrienden voor het leven erbij.
Zaterdag had ik een hele slecht dag, want al mijn reisplannen vielen in 1x in het water. Ik had net een vlucht vanuit Perth geboek ipv Broome omdat ik begreep dat ik bij Exmouth (zoek het maar op allemaal ;)) niet kon duiken momenteel, toen bleek dat mijn tour afgelast was. Het leek er even op dat ik nog twee weken alleen maar Perth zou zien en dat is toch iets te veel van het goede. Gelukkig kan ik nu vrijdag op een andere tour en ben ik met een duikcursus begonnen in Fremantle (buitenwijk van Perth). Eind goed, al goed.
Ik moet nu echt gaan, want over twee minuten loopt mijn tegoed af en dan zou mijn verhaal weg zijn en dat zou toch jammer zijn.
Dus tot snel. Aju! x
South-West Australia, een gebied dat vooral bekend is door de Margareth River regio, die op haar beurt weer bekend is door de Australische wijnen. Gelukkig was er wel meer te zien, maar laat ik bij het begin beginnen.
Ten eerste starten tours hier achterlijk vroeg, dus de eerste dag stond ik al om kwart voor zeven keurig gedoucht en alles klaar om te gaan. Vervolgens duurde het even voordat we daadwerkelijk werden opgepikt en uiteindelijk moesten we op een parkeerplaats nog herverdelen, maar om half 8 zat ik dan toch in de bus bij Bob. Een 63-jarige authentieke Ozzie en onze driver voor de komende vijf dagen.
Naast me zat een Zwitsers meisje Leticia, die meteen haar ogen voor drie uur dicht deed, dus mijn verwachting was dat het wel eens een hele lange trip kon worden.
Verder een gezelschap dat erg divers was. Zowel qua nationaliteiten (Chinees, Iers, Taiwanees, Zwitsers, Duits, Amerikaans-Chinees, Engels, Zuid-Koreaans en niet te vergeten Nederlands) als leeftijden (van alles tussen 21 en 65).
Eenmaal aangekomen bij de eerste stop Ngilgi Cave, deed Leticia haar ogen open en bleek ze nota bene ook nog erg gezellig. De eerste dag was vrij rustig qua program. Na de Cave hebben we geluncht ergens aan zee (stel je er niet teveel bij voor want de kaas waait hier van je brood, dat krijg je met die oceanen), vervolgens zijn we door gegaan naar een Chocoladefabriek. Nou was ik zoals gezegd met een Zwitserse, dus die was sowieso al niet onder de indruk, maar ik moet zelf ook zeggen dat het meer op een grote winkel met een keuken erbij leek dan op een fabriek. Hey....gratis chocola proeven...je hoort mij niet klagen. Aan het einde van de dag zijn we aangekomen in Augusta, waar de barby werd aangestoken en na een rondje voorstellen en bier/cider/wijn (*doorhalen wat niet gewenst is), werd het al snel gezellig. Natuurlijk wel om tien uur naar bed, want de volgende dag stond het ontbijt om 6.30 weer klaar.
Dag twee zijn we begonnen bij de vuurtoren van Cape Leeuwin (Nederlandse naam ja, afkomstig van het eerste schip dat daar aangekomen is.....of op de klippen gelopen is...dat weet ik eigenlijk niet meer). Bijzonder aan dit punt is, dat juist daar de Indian Ocean en de Great Southern Ocean zich scheiden. Je ziet het niet, maar je weet dat het er is ;)
Vervolgens naar de Bicentennial Tree, het hoogste uitkijkpunt vanuit een boom in West-Australie. Je kunt er komen door op spijlen te klimmen die ze in die boom hebben geboord of geslagen. 71 meter!!!! rare jongens die Australiers. Nu ben ik al wat angstig voor hoogtes, dus de rest kon de boom in (flauwe woordgrap).
Vervolgens door naar Pemberton, waar je een volkomen veilige TreeTopWalk kon doen op een stalen constructie. Daar hou ik van. Duizelingwekkende dieptes overigens.
Vervolgens hebben we ergens in een park geluncht en zijn we naar het strand gegaan. Een aantal mensen hebben gezwommen en tenslotte hebben we een aantal rotsformaties bekeken 'The Gap' en 'Natural Bridge'. Het moet gezegd; Het waren indrukwekkende stenen.
Niet zo indrukwekkend als de tijd waarop wij de volgende dag moesten ontbijten namelijk 5.45. De helft van de groep zou ons namelijk die middag verlaten en we moesten dus op tijd bij het transferpunt zijn. Eerst zijn we vanuit Albany naar Mount Clarence geweest. Een flinke wandeling gemaakt van twee uur en bergje op, dus ik had een persoonlijke overwinning. Prachtige uitzichten boven op deze berg. De foto's zal ik van de week even moeten plaatsen, want deze computer heeft geen cardreader. Op de weg naar beneden nog zo'n 20 minuten alleen gelopen. Dat was een zeer fijne ervaring kan ik zeggen. Erg rustgevend. Het was overigens nog even spannend of we er zouden komen, want halverwege een berg stopte de bus er ineens mee. Dus zonder motor gewoon heuvelaf laten rollen en Bob heeft er beneden benzine in gedaan en toen leek het weer gefixt. Alles natuurlijk als de rust zelve. Je krijgt ze niet zo snel gek hier in Australie.
Na de lunch was het tijd voor wine-tasting. We zijn tenslotte in een wijngebied en vervolgens moesten we toch echt 8 van onze nieuwe vrienden laten gaan. Lekker veel ruimte in de bus...dat wel. Was ook nodig want onze volgende stop Esperance was zo'n vijf en een half uur verder. Wel een superleuke plaats en het hostel had een veranda met uitzicht op de zee. Dus niet slecht.
De volgende dag mochten we 'uitslapen' tot 7 uur. Rustig dagje met een bezoek een wat rosten (natuurlijk, nog meer steen) en twee stranden (aaaaahhhhh, daar kom ik voor). Helaas was het weer niet echt goed, dus hoewel het water nog altijd mooi turqoois was, was het toch best wel fris. Desalniettemin heb ik een duik genomen in de zogeheten Hellfire Bay. We zijn nog even Esperance zelf in geweest en toen terug naar het hostel. Het idee om naar een zonsondergang te gaan kijken bestond nog, maar toen kwam het weer echt op gang en was er dus gewoon vijf uur lang onweer in de avond. Op zich ook wel eens interessant, zo'n vijf uur durende lichtshow boven het water.
Dag vijf stond het ontbijt om 5.15 klaar, want er moesten zo'n 850 kilomters worden afgelegd. Zo gezegd zo gedaan en onderweg nog Wave Rock bezocht (ik zal het niet uitleggen, de foto zal het van de week vanzelf duidelijk maken) en om 6.30 waren we weer veilig in Perth.
Ingecheckt in het YHA in het centrum. Een heerlijk hostel dat schoon is en airconditioning kent. Bovendien bleven Leticia en een andere jongen Gareth daar ook, dus dat was gezellig. Sowieso zijn we vrijdag, zaterdag en zondag nog weer met verschillende mensen van de tour uit geweest, dus ik heb weer vrienden voor het leven erbij.
Zaterdag had ik een hele slecht dag, want al mijn reisplannen vielen in 1x in het water. Ik had net een vlucht vanuit Perth geboek ipv Broome omdat ik begreep dat ik bij Exmouth (zoek het maar op allemaal ;)) niet kon duiken momenteel, toen bleek dat mijn tour afgelast was. Het leek er even op dat ik nog twee weken alleen maar Perth zou zien en dat is toch iets te veel van het goede. Gelukkig kan ik nu vrijdag op een andere tour en ben ik met een duikcursus begonnen in Fremantle (buitenwijk van Perth). Eind goed, al goed.
Ik moet nu echt gaan, want over twee minuten loopt mijn tegoed af en dan zou mijn verhaal weg zijn en dat zou toch jammer zijn.
Dus tot snel. Aju! x
-
10 Januari 2012 - 13:14
Tineke:
Hé Fiona,
Bij de meeste mensen betekent vakantie lekker uitslapen, dat zat er voor jou niet in dus. Maar je hebt wel al weer heel wat meegemaakt en gezien. Leuk om allemaal te lezen, zo ben ik ook een beetje "op vakantie in Australië" ;-)
Ik ben erg benieuwd hoe je duikervaringen zijn, maar daar lees ik vast binnenkort meer over. Ik wacht rustig af.
Geniet er van en tot je volgende reisverslag.
Knuf van 10 -
10 Januari 2012 - 13:14
Merel:
Yeaaah een nieuw verhaal!!!! Altijd leuk om mij 9 uur durende college dag door te komen!!! Klinkt allemaal fantastisch en ik wil je nu alvast zeggen dat zodra je terug bent een hele dag Merel in moet plannen want ik wil al je fotos zien!! Super vet dat je nu gaat duiken! Wil ik ook ooit nog een keer gaan doen!!! Enjoy!!! En hopelijk is die andere tour net zo leuk!! Geniet ervan!! Heel veel dikke kussen vanuit Nederland (waar overigens niets gebeurd dus ik zit liever 2 weken vast in Perth, dat je het weet :)!!) -
10 Januari 2012 - 13:40
:
Heey Fioon,
Klinkt allemaal erg leuk. Australie staat zeker op me lijstje als plek waar ik nog een keer heen wil.
Heel veel plezier met alles daar.
Benieuwd naar de foto's! X -
10 Januari 2012 - 13:47
Yvonne:
Hey!!!
Wat een lang verhaal, leuk!! Het klinkt nogsteeds als een topreis!! Ik hoop dat je het duiken ook super vindt. Zo te lezen ben je ook al lekker bezig om andere vakantieadressen bij elkaar te sprokkelen met al die nieuwe vrienden ;-) Goed bezig!! Ook ik kijk natuurlijk erg uit naar al je foto's enz.!!! Geniet weer van je volgende trips! -x- -
10 Januari 2012 - 14:09
Eefje:
Heerlijk zo'n reisverslagje tijdens een grijze en saaie werkdag vol nakijkwerk! Ben jaloers Fioon, klinkt super allemaal. Ben benieuwd naar je duikervaringen :-) Hoe staat het met de heimwee?! XXX -
10 Januari 2012 - 15:05
Jennifer:
Hai mop!
Zo te lezen vermaak jij je prima daar!! Maar wat moet je steeds vroeg op WAUWIE!!! (niks voor mij dus hihi)
Van mij mag je nog wel meer foto's plaatsen :-) Kan ik een beetje een beeld krijgen bij je verhalen.
Voorzichtig met duiken en veel plezier! Kussen -
10 Januari 2012 - 21:39
Sam:
Hè Mop,klinkt allemaal heerlijk geniet maar lekker!! Dikke kus vanuit Curacao !!
-
12 Januari 2012 - 10:07
Bernard:
hoi meis goed om weer wat van je te lezen, het begint toch verdacht veel op werken te lijken wat je daar aan het doen bent, vroeg op, lange dagen en zitvlees kweken, zwaar hoor ;) maar goed als je het maar naar je zin hebt. Maak je het programma niet te ingewikkeld aders heb ik er later zo'n moeite mee als ik die trip ook na wil reizen (grapje) lieverd veel plezier verder kus Pa -
12 Januari 2012 - 13:56
Saskia:
Hey, Fiona,
Fijn om weer iets ( zeg maar: heel veel)van je te horen/lezen!! En wat heb je het naar je zin. geweldig. het klinkt (op de starttijden na)allemaal heel relaxed!! Geniet er nog even lekker van,veel plezier, liefs, Sas -
17 Januari 2012 - 11:59
Kasper:
Fioon,
Klinkt super allemaal, heerlijk en jaloersmakend om te vernemen wat je allemaal aan het zien en beleven bent. De nieuwe contacten die je opdoet en de omschrijving van de super 'schone' hostels!:p Hier gaat alles goed, vorige week voor het eerst met je vervanger gewerkt en je kan gerust zijn, do'tje doet het super! Maar we missen je wel hoor!
Heel veel plezier en ik wacht op je volgende bericht!
dikke kus -
22 Januari 2012 - 08:30
Ilona :
Ohhh wat gaaf zeg dat je dit doet! Heel veel plezier nog, geniet ervan! Veel plezier ook met duiken, enneuh doe voorzichtig hè las net ook het verhaal van die haaien...
Dikke kus ook van Bert en Kyra -
22 Januari 2012 - 13:00
Leen En Adri:
Dear Fiona,leuk weer eens iets van je te horen Jasper laat het zoals altijd afweten maar jij denkt nog aan het leven in Holland en zo blijven we bij Het ziet er allemaal fantastisch uit ben jaloers en geniet ervan meid het gaat toch al zosnel Januari is nog maar een goeie week Hier alles nog zijn gangetje zijn aan het ruimen op zolder etc. anders moeten jullie het later doen Las dat je naar Tasmanie gaat lekker weer tropisch geniet hier is het toch rotweer Volgende winter ga ik in winterslaap en kom het voorjaar weer boven Fijne en goeie reis verder we blijven je volgen en prachtige fotoos gemaakt joh ga zo door Liefs uit Strien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
